Wat hebben we geluk! Alle dagen zon! En lekker veel skiën. Samen. Het was alweer een jaar geleden dat we sámen op vakantie zijn geweest en nu pas merken we hoe we dat gemist hebben!
Door het skiën zit ik overdag veel meer in m’n lijf dan in m’n hoofd. Heel fijn. Je moet zo opletten wat je doet bij het skiën, en ik geniet zo van de uitzichten en de wind in m’n gezicht, dat alle malende gedachten *(bijna letterlijk) uit m’n hoofd waaien.
Helaas ben ik op de heenreis ongesteld geworden, terwijl ik deze maand toch echt een paar ‘extra’ symptomen had en ik er nog even in heb geloofd zwanger te zijn. Maar de laatste dagen voelde ik het al hartstikke aankomen, ik had het al tegen m’n man gezegd. Dus de teleurstelling was niet enorm groot. Beetje jammer van de timing alleen, als je 10-11 uur in de auto moet zitten.
Familie die in hetzelfde dorp zit, hebben vrienden meegenomen vanuit hun woonplaats. En ik kan m’n oren niet geloven als ik op avond nummer twee hoor dat één daarvan gynaecoloog is. Bijna té toevallig. Nog toevalliger is dat aan de bar een gesprek over zijn werk ontstaat tussen mijn nicht en hem. Ik kan niet anders dan inhaken. Van het één komt het ander en hebben we het over mijn laparascopie en buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Met een biertje erbij. Voor hem dan 😉 Ik hield het even op kamillethee.
Hij komt met een goede tip voor mijn ‘andere’ probleem: biofeedback. En dat klinkt wel veelbelovend. Ook stelt hij mijn verwachtingen – wellicht onbedoeld – helemaal bij met betrekking tot mijn afspraak op dinsdagochtend na de vakantie. Wat ook goed is, want stiekem weet ik ook wel dat ze niet echt veel kunnen doen. Ook zegt hij – net als de huisarts: “er is al een eicel van jou en een zaadcel van hem samengekomen en je bent al een keer zwanger geweest, dus ‘het werkt’ in principe.” *zucht* Kortom: geduld hebben, hoor ik tussen de regels door 😉
En eigenlijk is het wel fijn dat ik nu niks meer verwacht van m’n afspraak in het ziekenhuis. Kan het alleen maar meevallen!
We skiën lekker nog een paar dagen door en voor je het weet zitten we weer in de auto terug naar huis. Fijn om even samen weg te zijn geweest! Waardevol 🙂