Zaterdagochtend, zo’n 38 uur na m’n positieve ovulatietest, denken we: misschien voor de zekerheid toch nog maar een keertje! Maar ik merk dat ik er een beetje tegenop zag… Gelukkig heb ik een lieve begripvolle man! “Dan doe ik het toch gewoon weer met m’n potje?” zegt hij met een grijns. Zo fijn, zo’n vent! 😀 Zo gezegd, zo gedaan! Ik buzz braaf m’n bedeinde weer omhoog en blijf nog even half op z’n kop in bed liggen. Alles voor het goede doel! 😉
’s Avonds op de wc ontdek ik een spoortje bloed.. “Wat is dit nou weer?” Ik hang bijna met m’n hoofd in de wc om het te ‘onderzoeken’. Ik bedwing nog net de drang om het eruit te vissen. Ik heb m’n telefoon niet bij de hand, dus ik vraag F. te googelen naar ‘eisprong + bloeding’. “Je bedoelt ovulatiebloeding?” Uhmm.. Ja.. Die term was me even ontschoten in alle commotie 😉 F. leest voor. Zijn verhaal klopt met mijn gevoel, want ik heb de hele dag toch wat spanning gevoeld op m’n eierstok(ken). En goed nieuws! Net na zo’n bloeding is precies de goede tijd om van bil te gaan! We springen samen onder de douche – want: bij rokers geweest en we stinken enorm, bah! – en daarna in bed 😉 En misschien ligt het aan de wetenschap dat het eigenlijk niet ‘nodig’ is (want vanochtend hebben we natuurlijk ook al het nodige ‘voorbereid’), aan de douche of aan het achtergrondmuziekje, maar het mondt uit in een fijne vrijpartij. Het lukt mij om te ontspannen en vrijwel pijnloos te vrijen. Zo fijn! Dit hadden we even nodig! Was stiekem toch best lang geleden..
Wat zou het mooi zijn als ik nu zwanger raak! Dan hebben we toch ook een romantischer verhaal van de verwekking 😉 Nu gaat het wachten écht beginnen… Hoop dat de tijd een beetje snel gaat!