Vannacht heb ik gedroomd over een bevalling. Mijn bevalling. Er was geen man of baby te bekennen, maar zoals het in dromen heel duidelijk kan voelen, het was onmiskenbaar een bevalling. Ik word met een vreemd gevoel wakker.
De vorige keer dat ik zo levendig droomde dat ik zwanger was, bleek ik – achteraf gezien – ook zwanger te zijn. Als het weer zo’n droom was geweest, dan had ik stiekem toch een beetje hoop gekregen. Ook al weet ik ook best dat dromen bedrog zijn 😉 Maar omdat dit meer een koude, grijze en vreugdeloze droom was, weet ik niet wat ik ervan moet denken…
Nog een paar dagen op het ‘wachtbankje’… Ben blij als deze week weer voorbij is!